14 Şubat Ve Sen ...

biliyorum böyle değildi
seninle ilk tanışmamız
bilki;
önünde bir aslanın
boynu eğildi,
bilki dağı delen yüreğim
sana karşı değildi,
şimdi dizlerinde
sürtünmeliydim kedi misali,
şimdi yüreğinin izlerinde
aramalıydım seni kerem misali,
oysa bir izmaritte
son bulan efkarın
dumanını yutan bir boşluktayım
ve artık sana sevgilim demeye
utanıyorum sanki

bugün 14 şubat
bugün hiç giyilmemiş elbise gibi
dilenci kıyafetli bir adam
ve kar üstünde donan damla gibi
öyle uzakki baharlar!
ve öyle vuslatsız ki asırlar....

bir güle kıyardım
koparıp dalından,
dakikaları sayardım
tutup zamanın kolundan,
ama benzemesin diyorum
senin gidişine su yolundan,
ne varki solacaktır güller
ne varki geçecektir günler
unutmuştum aslında
bugün 14 şubat ve sen,
unutmuştum pekala
duvardaki takvimde olmasa!

evet bugün 14 şubat ve sen
bugün batan güneşte
kızaran sevdalar
boğuldu bir denizde
ve yaşlarım kayalıklarımdan aktı
kurudu öylece,
biliyorsun
keklik kaçmalarında
sivri kayalara çarparak
düşen ben
14 şubat arifesinde
takvimleri şaşıran sen
yine unuttun değilmi....
ben hep beklerken...