6 Şubat 2023 Yıkıldı Binler Can Verdi On Binler

Gün öldü gözlerimde biliyor musun dostum

Sararıp düşeceğim her ayın altısında

Kuru bir sonbahar yaprağı gibi daldan

Ve yandıkça yanacak canım toprağın her intiltisinde...

İşte bugün Altı Mart, yarın Altı Nisan

Yüzkarası 6 Şubat’ı hatırlatan günler...

Gözlerin ve hüznün ağladığı bitmeyen zaman

Hayatların son bulduğu o an...

Bugün acıyla, acıyı yarıştırıyor aklım

Görüyorum ki, yokluğun ölümmüş be dostum

Taşın-toprağın, demirin-betonun soğuk yüzlü

o hayatın kıyametindeyken sen, yıl 2023,

boyu kısa, günü az, çelimsiz şubatın altısıydı...

Evet, kar-kış-kıyamet, kötü olan ne varsa toplanmıştı aya

Gök yere düşmüş, yaşamla-ölüm arasında

Tek çizgide buluşmuştu cennetle-cehennem

Çığlık çığlığa, yer ve zaman değiştiriyordu hayatlar

Cehennemin acımasız ellerinde dönüyordu dünya

Cennet susmuş, çiçeği solmuş, suyu kesilmişti ömrün

Ve ölümüne imza atılmıştı yaşayan canların

dikilen o gösterişli, o pahalı mezarlarla...

Ve o karanlık dehlizler, ağzı bağlanmamış kurtlar gibi 

yutmuştu kucağına düşen canları bir bir

Örgüsü kumdan, demiri eksik o ihtişamlı kuleler...

6 Şubat/6 Mart 2023