9. Ayın Şiiri

Bir yaprak daha kopardım bugün takvimden...
Ellerine değmeye alışan bu ten,
Ürperiverdi aniden!
Çünkü ortak hüznümüzden dünyaya gelmişti,
Yepyeni bir beden...

Evet!
Bugün tam dokuz ay olmuştu...
Sana her ay dönümümüzü söylediğimdeki,
O yalandan şaşkınlık ifaden artık yoktu!
Bugün tam dokuz ay olmuştu,
Neye yarardı ki?
Ellerin ellerimde artık yoktu...

Ne zaman ayın 2si olsa
Bak 1 ay daha geçmiş derdin...
O sözlerini beyhude aradım,
Ne zaman ayın 2si olsa,
Bana; ''sensiz olamam'' cümlesini
Hediye ederdin...

Şimdi bensizsin...
Ama ben,senin bensiz olduğundan
Daha çok sensizim...
Ellerim titrerdi,ellerini tutarken
Söyle!

Hiç mi aklına gelmedi,
''sensiz olamam'' sözlerin,başkasının aşk bahçesinde
Buram buram gül kokarken...