9:20 üniversite

malatya burası
ekim sabahı,ssk arkası
otobüs durağı,sabahın taze serinliği
beklemenin yorgunluğuna inat
herkes zinde ve çoşkulu
ve işte geliyor bizim otobüs
sonuna kadar tıka basa dolu
kapı şak diye açılıyor ve biniyorum
yerimi alıyorum ve bekliyorum
bekliyorum çünkü o otobüse binecek
çok değil iki durak sonra
düşünüyorumda ya yoksa diyeveya diğerotobüse binerse diye
üzülüyrum birden bire
otobüs o iki durağı geçer ve kalnim fırlayacakmış gibi olur
durur durakta ve kapı benim için ikinci kez açılır sanki
sol eliyle saçını sol kulağına arkasına atarak ilk adımını atar
içimden beni gördümü beni gördümü diye bağırırım
ama görmez beni sanki bana inat,fakat yılmıyorum yanına gidiyorum
selam diyorum,yere bakarak sol ayağımı otobüsün tabanına sürerek
oda selam diyor sanki yanan bir ateşin üstüne su atar gibive açılıyor sohbet
konuşuyoruz okuldan ,havadan, sudan
ve bir an gözlerinin içine bakma fırsatım oluyor
sanki gözlerine değilde cennetten birgüle bakar gibiyim
ve gönlümden seni seviyorum demek geçiyor
fakat bir güç buna engel du ve o bakıştan sonra
anlıyorsun sende sanki ,gönlümü okurcasına ve susuyorsun
kafanı çeviriyorsun ,gene saçını sol kulağını arkasına alrak
sessizlik,konuşmıyoruz bir kaç dakika
otobüs benim ineceğim durağa geliyor , kzıyorum içimden
kapı açılıyor gene şaka diye,sana iyi dersler diyorum
sende bana bakıp gülümseyip iyidersler diyorsun
ve basamaktan inerken sol yanım acıyor
bakıyorum gene sana dışarıdan ve masumca seni seviyorum diyorum
ama artık duymaz ki beni
gözlerimin yaşalra süzülüyor .olmadı diye s,söyleyemdeim diye
ve otobüs uzaklaşıp ,yok oluyor o sisli havada senle beraber
fakat o kalbimde açı halen duruyor ve
her seni düşündüğümde daha da açısı artuyor.