Ab_ı Hayat

Hilkat- ı garip bir cesed oldum,avare dolaşan,
Ruhumda bi- çare ızdırap la zirveye ulaşan,
Her daim yaşanır hengame,insanlık huzurdan uzak,
Geçtiğimiz her yolda pusu kurmuş sayısız tuzak,
İçine düştüğüm dibi görünmeyen çukur,mezar mı bana?
Sahipsiz,koskoca ülkemi nasıl da almış kucağına?

Yıllar oldu,kurumuş sineler hasrettir suya...


Ben bir nebzecik ab- ı hayat suyu ararım.
Daima yokuşları aşmaktır benim kararım.