Abu Zittin Efendi

.
Cepler boşaldı dolmuyor file,
Hayatın yükü ağıtlaştı çekilmez çile,
Senin riyakarlığını halk bile bile,
Çekiyor seni Abuzitt'in efendi.

Yeşil görünürsüm amma rengin çok sarı,
Lalinci keseri gibisin hep kendine yontar sın kârıı,
Bize yüklersin neden'se zararı,
Bu Millet seni nasılda kabullenir anlayamadım Abuziitin efendi.

Bazen gözü yaşlı olursun çıkar ağlarsın,
Bazen aslan gibi kükrer söylersin,
Halkı kandırmakta mahirsin bunu bilesin,
Allah korkusuda'mı yok sende Abuzittin efendi.

Ömürler tükenir yok olur hayat,
Vatandaş donarken sen kuştüyünde yat,
Sat gitsin sen bu vatanın anasını da sat,
Zaten satmaya geldin sen Abuzittin Efendi.

Gelecek yıllarda yükseklere cıkmaktır hayalin,
Böyle yazıyor kalem şorların böyle diyor ahvalin,
Bazen azarlarsın bazen de iltifat eder dilin,
Sen kimin yanındasın Abuzittin Efendi.

Ben nedesem'de eylemez derman,
Sen bizim hakkımızda'da verirsin ferman,
Toprak kısır çıktı boş kaldı harman,
Ac gezen leri bir görsen sen Abuzittin Efendi.

Emekli sürünüyor kalkıp ta yürümez,
Korkar olmuş herkes bir söz söyleyemez,
Bu çekilen çileler yazmakla tükenmez,
Yinede yazıyorum bunları ben Abuzittin Efendi.

07 ARALIK 2011