Açacağı Bahçeyi Bilen Bir Güldün

İçimdeki acıları volkan etti gidişin ve zaman.
Şehirleri yakan cayır cayır...
Açacağı bahçeyi bilen bir güldün ya sen,
İçim artık kurak bir toprak,
Eski yaşam kalıntıları her bir köşesinde...

Belli belirsiz bir şarkı mırıldanıyor rüzgâr.
Nasıl da sıcak...
Bense çırılçıplak ve ter içinde...
Yüreği kan içinde bir yorgun gezgin...
Rüzgâr ki acı sözlerini tekrarlayan...
Kavurucu esip de
Bedenimi titreten,
Dengesiz ikliminin şiddetinden...

Ben yine yorgun bir gezgin...
Kimi zaman yürüyen,
Kimi zaman da durum dünyayı bekleyen...

Açacağı bahçeyi bilen bir güldün ya sen,
Artık bilemezdin.
Yüreğimi alev alev kanatan
Acılar bitmiş bahçemin çaresiz toprağını...
Bilemezdin.