Acelem Yok

Hangi baharımdın sen sevgili

Gidişiyle dünyamı hüzne boğan son baharım mı?

Yoksa gülüşünde güller açan ilkbaharım mı?

Unuttum sevgili unuttum

Sen gittin gideli her şeyi unuttum

Zamanın bir değeri yok geçse de

Umutlarım mutsuzlaşmışken böyle

Tükenmeye yüz tutmuş satırlarım

Yokluğuna alışmış bile

Nasıl özler insan sevdiğini böyle

Her köşe başını mesken tutmuş yalnızlık

Sarıp sarmalarken beni

Acelem yok

Bekliyorum işte ölümü

Son seferime çıkmak için

Gözyaşlarım anlatır kalp yarasını

Tükenir zaman vuslatı beklerken

Hasret dolu odamda acelem yok

Yazıyorum ellerimde ölüm soğukluğu

Bir şiir, bir umut, biraz özlem

Bir tutam aşkla geldim kapına

Yüreğine tutunmaya

Sonsuzluğa ulaşmaya

Son bir elvedayla acelem yok

Bekliyorum işte ölümü

Son seferime çıkmak için