Acı

Cam kesiği düşlerime senin incittiğin yerden dikiş attı hayat
Mazbut, çilekeş ve hesapsız ezip geçtim iyiliklerimi
Bizde kota doldu artık canım
Sana sövmeli şiirler döktüm
Yıkan yıkan çıkmaz artık

Cam kırığı kalbime tamir olur elbet bir başka insan
Senin kırdığın yere üfler de geçer
O vakit adın geçer
"Aşk benim yalan umudumdu" derim, biter
Senden sonra çok güzel sevmeyi öğrenirim elbet yeniden
Bak yazdım işte
Sadece aşkım mı ilham olur sanıyordun?
Nefret de söyleşebiliyordu benimle
Ah şu nefret!
Sana bulaştı diyerek kızdığım,
Bana dost olmaya çalışan nefret!

Şehrime ayak bastın ya hani
Ben de bu şehir neden hep ağlamaklı diyordum
En güneşli hâlinde bile...
Şimdi gittin ya şehrimden
Şehrim kahkahalarını biriktiriyor
Şarkılar söylüyor
Gelme bir daha sen!

Gelme!
Gözlerini görmedim
Sesini duymadım
Bana gelmedin ya
Şehrime de gelme!
Şehrime söylerim, kara bulut döker üstüne
Gezdiğin yerler cehennem ateşi olur da
Kor kor yanarsın
Gelme bir daha benim şehrime!

Aşk çıplak gezmez benim şehrimde
Umut namussuzluğun bekçiliğini yapmaz
Gelme bir daha şehrime!
Gelirsen biletsiz sayarım sevinçlerini
Sen gelirsin, onlar kalırlar
Almam, alamam.

Gelme canım sen bir daha benim gönül evime
Dumanında tüttürürüm, nefes nedir,
Aşk nasıl olur, ölümüne nasıl sevilirdin;
İşte bunların hepsini, her şeyi unutursun.
Balık hafızalı iklimler döşerim sana
Güneşli günlerin kurban olur.

Cam bölmeli biz var artık yıkık hayallerimde
Şuradan şuraya geçer gibi,
Karşıdan karşıya geçer gibi
İki adım atar gibi gelemezsin bana
Var git yoluna oğlum!
Aşka dikiş attım, yarası tazedir şimdi;
Var git, bulaşma!

Şehrim tükürür de yüzüne
Yağmurun inceliği değdi sanırsın
Yanılgılarla uğraştırma beni oğlum
Ben sana anne şefkatiyle bir ayrılık hazırladım
Ye onu haydi
Bana giydirdiğin evlat hançerli aşktan daha acı olamaz.