Acı Hayat

uçmuyor

özgür kuşlar

bir ipe dizilmiş bakıyorlar

şaşkınlık

amaçsızlık

kaybolmuş şehir

enkazlara dönüşmüş

solgun duruyor insanlar

günün aydınlığı

karanlık

uzakta bir bulut

şehri arıyor

sokak cadde

kaldırımlar

insan yalnızlığı

şafak söktü sökmedi

saat üçü geçti

sonrası

tarifsiz sarsıntı

gürültü

beklenmedik andı

adı deprem

yer gök insan

keskin çığlıklar

gün boyu ağıtlar

gece oldu

geceler geçti

toprağın

göğün

denizin rengi

siyah derinlikti

yeşil bahçeler

mutlu evler

çocukların yarınları

hepsi karanlığa gömüldü

hayatların yalnızlığı

çoğaldı

hiç dinmedi

sessiz gözyaşları

acılarla sulandı

vatanın güzel toprakları .

19.02.2023 / Fethiye