Acı Kavruğu

İnsan sadece yaş alarak yaşlanmaz dostlar
Bazen
Yaşadıklarıyla bir anda yaşlanıverir
Benim gibi yaşlanan
Kaç kişi var kim bilir
Onlar çok iyi bilir...

Acı kavruğu olur bazen
Açmadan baharda,
Tomurcuk misali
Dalında kurur
Kâh'ı kasvet
Kâh'ı hasreti solur...

Tel tel çözülür
Bir bir düşerler suya
Cemre misali bütün umutları
Ne kadar tutunmak istese hayata,
Nafile.
Yavaş yavaş yürür
Bilinmez bir meçhule...

Sürüklenir karanlık bir delhize
Elindense, bir şey gelmez
Hem çaresiz
Hem sessiz
Yürünür
Bile bile...

Ne bir dost
Ne bir ahbap
El olur kaçarlar bir bir.
Bugün bana
Yarın sana
Bu acı seni de vurur gün gelir...

Keşke çalmasaydı kırağı
Körpecik çiçekleri
Ve
El değmemiş bâkir sineleri
Hayatın baharında
Can bulsalardı her biri
Sevginin kucağında...