Acı Olmayınca Tatlı Da Olmaz!...

14 Aralık
'' acı olmayınca tatlı da olmaz! ''
söylemiş birileri zamanında ;
acı olmayınca tatlı da olmaz!...
inanmışız aslında biz bu yalana.
sorgulanmamış acı da tatlı da...
kalmamıştır kâr diye bu acı yanına..

bir sessiz çığlıgın gizlendiği ,
bakışların arasında;
asil kahroluşlarla dolu ,
acı tatlı ayrımında...
inandırmışlar seni,
kanmışsın onlara...
söylenmiş uydurulmuş bir söz bana;
acı olmayınca tatlı da olmaz...

dolmuş gözlerime binbir pınardan binbir çeşit su,
kare kare döşenmiş gece gece kabusu...
derler ki bunun adına , kan uykusu...
inandırılmış mı ruhu,
kanılmış bir oyun bu ,
acı olmayınca tatlı da olmaz...

karmaşaya kurban gitmiş,
bulunamamış cellat , çiçekler çizilmemiş...
bir yürek ki orta yerde , hiç sevmemiş,
hiç sevilmemiş...
hadi onu da kandırsın bunu diyenler,
acı olmayınca tatlı da olmaz...

azraille oyun olmaz bilinir,
böyle kalpler mi hep yenilir,
acıyla tatlıyı bağlayan diller midir,
onlar ki savrulup gidendir...
onlar mı kendini üstün bilir...

karışırsa sayfalar unutulur mu şair,
bu bir girdap cıkılmaz , içine gir...
seslen ki duyulsun acın mı bilinir..
tatlıya varmaya yemin mi edilir...
inanmadınsa o söze,
kime söylenilir;
acı olmayınca tatlı olmaz denilir,
istersen yine inanma sen şair,
bu böyle bilinir..

umutsa aradıgın,
mutluluksa tatlıya bağladıgın,
unutulacaksa tatlıyla acılar...
yaşansın ve bitsin sancılar....