Acılar Yenilmez Bil Elçi

Ağlama
oy hawar oy hawar

şimdi gördüm
ölüm nerde olsa tanırım
ne düşünsem
orası bir hançer yarası
yalan
dolan
faili belli olan
kirlilenmiş ruhların
ölüme koşan adımları

şimdi hangisine yanayım
aydınlığın sabahında
şehirler işgal altında
köy köy şehir şehir
ölüm kol gezerken

tanklar toplarla
vuruluyor yol ortasında
aydınlığın içinde karanlıklar
yine bir barış güvercini uçtu sonsuzluğa

adı elçi
adı barış
adı ölüm
adına kelleş celladın
yürekler yansa
ülkemin bahtı kara günleri

barışa kurşun
elçiye ölüm kar etmiyor
yaşıyorken yarına

bu olmadı ki
kalleş kurşunu
koca bir halkın neferine
bakın it sürüsü hizyana dizilmiş
bahtı karalı şehrin dört ayak sesine

dil yoruldu
yürek yandı
onur yerde süründü
barışa uzanan eller kırıldı
gönüller hüzün dağladı
yol yoruldu
kahpece kurşun bile seni ayırmadı
sevdiklerinden...

sen gitsende sonsuza
gözyaşı b/aktı
ağlayan öksüzler yurdunda
umuda yol alırken
barışın gökyüzüne al bulutlara büründü

benim sevdam dağ başında
barışın elçisine
ölüm yakışmadı
söyleyin hangisine yanayım
bir derdin vardı bin derde derman

bu yara başka yara
ölüm kol gezerken
katiller sürüsü
kalleşçe kaçarken

ben bu sesi...
bu yarayı
bu ölümü tanırım.

barış elçisi ölümsüzdür
*sen ölmedin ki içimizde yaşıyorsun..*