Acının Resmi

Unuturum sanma, daha bilendim
Gözlerime çektim, maziden kara
Kolayı dururken, zora direndim
Gönül iflah olmaz, onulmaz yara...

Susmayı öğrettim, şarkılar sustu
Altından taç yaptım, geceden güne
Boyadım rengime, şafaklar sustu
Yıldızları kestim, taşıdım güne...

Bir gazel savruldu, bülbül sesiyle
Yedi renk tınıyla, ufku boyadı
Ateşten geceler vur hevesiyle
Alnıma silahı, çekti dayadı...

Efsunlu duygular, zülfüyarimde
Dokunup canımdan canım alıyor
Vuslatın ilacı, nazlı yarimde
Hicranın ateşi, bana kalıyor...

Mutluluk resmini çizenler olmuş
Acının resmini, çizen oldu mu?
Tuvalin tenine, ne renkler dolmuş
Acıya banınca, renkler soldu mu?