Acının Yüreği Yenilmez

hani arkadaşım vardı
çocukça sarılmıştık hatıra resim
aynı beden kollarımız sarmalamıştı
şimdi yok can toprağa düşmüş
nasılda özlemem o bedeni
nasıl bensız geçen günleri
özlerken dağ ceylanı
dayanılır mıydı buna can

dağların yoldaşı ...
aynı boyda aynı oyunda
yenmek uğruna sevinçlerimiz
dağ oyununda bile hatırlarsın

çocukken misket yuvarlardın
sonra gülüşlerini hatırlarım
can şimdi kurşun mermileri yuvarlarken
yine gülüşlerin kimsesizdi can
can yoldaşlarını anlatmayacak mısın?
hani sen küçükken anlatırdın ya
yine öyle duymak istemez mıydım.

ama umutların sevdaların vardı
söyle yoldaşına gülüşlerin oldun mu
hatırlarmısın oyunlarda gülümserken
şimdi anlatmaz mıydın dağ çiçeklerini
küçük omuzdaş yoldaşına

sen, ağıdın varken
bu yüreğe hangi güç dayanır
bu kadar acıya
düşmeseydi tabiki anlatacaktın
kime derdini dökebilirdin can
acılarla çelikleşen bu yürek
kim dayanır...
acılarla pişen yürek yenilmez
hep seni yüreğimde taşıdım

yüreğimde taşıdım da
aslında gidişini inanmadım
acının yüreği yenilmez .
sende bu yürek varken
unutulur mu bu sevdan

yılmaz benim halkım !
çark dönecek hesabı görülecek
o günler gelecek
ölümün türküsüydü sorulacak gün
biz ölümleri yıkarak yürüdük bu yollarda
çark döner bu feryadın sesi
yürekten ateşlenecek
bu halk yenecek zülmü

bu kadar can dayanılır mıydı
ne desekte ...
bu böyle olmamalıydı
Can dayanacak ömür feryada ışık olsa ne fark eder ..
Can canan olsa ne çıkar
hasretlik bitmez

canan canlar her biri bir köşede
ayrılığın deminde ölümü beklerken
umut taze acının göz yaşı dökülecek
Hey can semaya bin selam !

hasretin umut ufkunda belki ölümüm olsun derim..
ama unutmam
ölümün son göz kapanışına kadar
seni özlemle seviyorum
ne kadar seviyorsam
hepsini kendimle götürmeye razıyım can..

yekpare sevdiğimiz
dağ çiçekleri
her yeri yürek yakan acının iziydi
işte böyle şairin bülbüle dönmesi
haykırış sevinçler umudun sevdası
bulutların semaları yüreklere vurması ondandı Can
düştün yaşıyorsun
UNUTMA ...Unutmadık
yüreklerde yaşıyorsun CAN

02/10/2010-Karataş