Acınla Gel Geleceksen

Ağlama;

uzat ellerini bana usulca şimdi,
haydi, bak yine eskisi gibi.

Yeşiline doyamadığım gözlerini, sat bana,
dizlerim üzerinde, bir ömür sun bana.

Avuçlarımda ellerin, her nefesim; sana.
Darmadağın et beni yine,

tozpembemi, kana bula,
her günümü gece; her gecemi, zehir eyle.

Gel yeniden...

Önce, çıkart beni aydınlığa,
sonra, yeniden göm karanlıklara.

Acınla gel, geleceksen,
bula beni sana sonra savur istersen,
yerle yeksan bir ben, yine de aşık sana.

Acınla gel, geleceksen.
Aldatma, ağlatma koynunda.

Zindan değil mi ki bedenin bana ?
Hapset, zifiri karanlıklarına.

Bir insan, kaç kez ölebilirse, o kadar,
dilediğince boğ beni, masmavi sandığın kırmızılarda.