Acıyı Tatmayan Varmıki

hayat denilen ızdıraplı yoldan
acıyı tatmadan geçen varmıki
sevmesini bilipte insan olan
ben acıyı yaşamadım diyebilen varmıki

hayatın kendisi zaten acıdır
vurduğu zaman çekilmez sancıdır
hele birde sevdayla vurduysa
sonu gelmeyen işkence yoludur

beden yorulur kafa yorulur
gün gelir kalplerde yorulur
hayat denen yol sonbulur
ama ölenedek acı yorulmaz

bir zalimin peşinden koşarsın
onu kazanmak için hayaler kurarsın
sanmaki yakaladın diye mutlu yaşarsın
en büyük acıları sonunadek yaşarsın

baksana tarihe kimler ağlamış
nice yiğitlerin ciğeri dağlanmış
kerem aslı için nara yanmış
bu garipte çok geceleri sabahlamış

çok sevdimdiye naz etiler
ataları aramıza engel çektiler
onun için öleceğimi döşünmediler
hasret ateşiyle mezara gömdüler

dinle gülüm birkerecik dinle
ölüme severek giderim seninle
canımı bin parçaya bölseler bile
hasret ateşiyle severek gideceği ölüme