Açtin Sevgi Çiçeklerimi
Gecenin karanlığı hüzün doldururdu içime.
Sabaha güneşim parlamaz karanlık kaplardı yüreğimi.
Ansızın sen giriverdin hayatıma.
Su olup açtın sevgi çiçeklerimi.
Ne gecenin karanlığı kaldı içimde.
Ne de karanlığa boğan güneş kaldı yüreğimde.
Çünkü sen mehtap oldun gözlerinle.
Çünkü sen güneş gibi aydınlattın beni kalbinle...
Muammalarla örülü saraylarımızın anılarla sıvanmış duvarlarına yaslanarak bir soru sorarız kendimize, 'düşlerin hıçkırıkları neden sessizdir' diye. Hayali bekleyişlerin sularında korkularımız gerçeğe taşır kimi bizi, avuçlarımızdaki düş yamalıklarına gönül iğnelerimizi batırdıkça. Sızılı bir yakarış olur düşünmek, aşkın sularını dağlardan düze aşırdıkça... Tebrikler...
Sevgi yürekleri ışıldatıyor . . .
Kalem sayfanın sağından başlamış sol tarafını keşfetmeye doğru . . .
Tebrik ederim şairi
Saygılarım kalsın . . .