Acuzenin Fânusunda Zaman

Doğduk gözünaydın öldük rahmetine Hakk'ın

Başı sonu iki nokta ömür diye lütfedilen zamanın

Altınlar ver keseyle kurbanlar ada istersen

Getirmek mümkün mü dersin

Bir nefeslik anı eski yerine

Unutsak

Dünden yarından gönlümüze gam gussa

Ne kadar suyu çıkmış kokuşmuş posa

Bilsek

Ömrün nihayet yerini bir an

Koşar adım her dosta her dargınla barışa

Her çarptığımız kapıyı çalarak yeniden usulca

Sarıp sarmaş olmaya her yâr ve yaren ile

Kibir ve gururdan azâde

Hatırlasak

Ölümlü dünya ölümlü insan

Ne varsa senden benden hasımdan

Kalkış saatinde siren

Ve hazırlıklar var sen görmeden

Ya cenaze işleri ya eş arkadaş

Varsa evden birileri

Bir beyaz kefen o da boyunca

Gömülürken sade toprağın sırdaş

Ve şimdi durma

Her saat senin sev sevil coş

Çocuk ol çocukla yaşlısıyla ihtiyar

Oyalamasın çalmasın ellerinden mutlulukları

Zaman denen canavar

Her güzel ve güzelliğin avcısı

İyiye düşman masallardaki cadı

Büyücü acuzenin fanusunda

Efsunlanmış gibi çoğumuz

Gaflete düşer karanlıklarda

Boğuluruz

Hiç yokmuşcasına mazi hep kalacakmış gibi ati

Hem uğraşta hem oynaşta dur

Seven gönüller için

Yaş hep" on dokuz" dur