Adam

Adam,

Kalbi uzakta,
Bedeniyle başbaşa...

Dağına kar inmiş,
Karına güneş sinmiş,
Eriyeni akıp gitmiş,
Çorak bir toprak.
Göğsünde atan...

Yağmur yüklü bulutla sabahlayıp,
Güneşi hiç göremeden uykuya dalmış...
Yağmur yükünü gözünden almış...

Her ruya karanlık...
Her dua karşılıksız...
Son dileğe sesi kısık...

Dimdik yokuşlardan aşağı
Yalan kaplı yarısı boşalmış zihni,
Tanışmadığı bedenlerin ateşinde,
Hissiz soluksuz,
Aklı Aşk'ında sevişmelerin kucağı hayatı...

Bir hoşçakala muhtaç sabahları...
Çizgilerini bilmediği yüzler bile olsa...
Veda sözüne muhtaç...

Her sabah yeni ayrılık
Yeni bir terkediş...

Geceler zifiri,
Anasona ibadet...

Nefesi,
Büyük,koyu göz çukurlu,
Flu,acaba geçmişli
Katran makyajlı kadınların boynundan...

Bunlar hep yalan...
Hep roman...
İnanmadan yaşanan...

Adam hala adam...