Adamım

sen,memleketim insanı,
ekmeğini taştan çıkaran adam.
alın terini,bileğinin hakkı ile yoğurup
evinin nafakasını götüren
güzel insanım...

ocağını söndürmemeye,
bir tas sıcak çorba içirmeye
çalışıp çabalayan yurttaşım...

minicik kalplerin,minnet dolu bakışlarını;
sımsıcak yüreği ile
daha fazlasını verememenin ezikliğini
kalbinin en derin yerinde hissedip
gözünde bir damla yaşla
karşılayan adamım...


sil artık gözünün yaşını!
daha dikkatli bak dünyaya...

unutma!
umut doludur yarınlar...

minik kalplerin haykırdığı
sevgi sözcükleridir,seni
ayakta tutan...
minicik yüreklerdeki sevgi dolu
yerindir,önemli olan...

göremezsen tüm bunları adamım,
hayat zalimdir
güzel insanım...
inan ki değişmez hiç bir şey
memleketim insanı.