Adı Aşk'mış

Yeryüzünde bir hayat varmış
Adına Cem demişler
On sekiz yıl durmadan ağlamış
Adına kader demişler

Babasından ayrılmış
Merak etme geçer demişler
Gözyaşlarıyla boyanmış
Unutmamış; geçmiş.

Birini seveceksin demişler,
Durmuş; kim demiş.
Baş harfini G'ökyüzünden alacak demişler
Gelmemiş, gitmiş.

Dolunay çıkmış bir gece yukarıda
Sövmüş durmuş yıldızlara.
"Senmisin beni benden alan,
Ozaman benim sana ana-avrad sayan!"
İsyan bayrağını çekmiş...

Anlamış tabi, olacağı yok bu işin.

Sonra bir gün, gözyüzünden bir Melek inmiş
Kaderine mutluluğu gözyaşlarıyla çizmiş.
Şiirin başlığı da sevgiliymiş,
Hangi kadere yazıldı bu hiç bilinmezmiş...

Gece durmamış gözyaşları
Cem olmuşlar dağıtmışlar Cem'i.
Bakmış, yıldızlardan bir kelime çıkartmış kendine
Kimseye söylememiş ama ilk harfi Aşk'mış...

00.30 - 11 Mayıs 2012