Adı Bardak

Kırıldı,
Bardağım.
Kırmızısı derin bir leke bıraktı etrafa.
Tutamadın, düşürdün.
Dağılan leke, günleri kapladı.
Toplandı kırıklar, çöpe atıldı.
Zamanın uzak köşesinde kaldık ki öksüz.
Utanmadı kıran bardağı,
Ayıplasalar da anlamazdan geldi.
Anne gibi azar gerekti belki ?
Dolmadı yeri bardağın,
Yenisi kırmızıyı almadı.
Karanlık bir akşam vaktinde,
Kırmızı lekenin kokusu, dinmedi.