Adı Sevda

gidişinle belki
giyerdi kızıl entarisini gökyüzü
maviye boyardı gün yüzlü çocuklar umudu
elleri toprak kokan analardan kalan
gözlerinde eskimeyen bir sevdaydı
şimdiki zaman
gün dönümlerine asardık da karanlığı
sabahları susturamazdık
çalınmış şafağımızda
katre katre içimin dehlizlerinden
sol yanıma düşerdi
tükenmişliğiyle bir çığlık
öyle bir çığlık ki sorma
soluğu kan
sonrası yokluk
ertesi,