Adil Değil Hayat, Adil Değil Zaman..

kapalı kepenklere çarpa çarpa yürüyorum
şehrin en ıssız sokağında
ellerim cebimde
omuzlarım düşmüş,
sanki dünyanın yükü var sırtımda
düşünceli ve dalgınım
kaç asırdır gülmez yüzüm
hep bişeylere sövüyorum
sevgiye inanmıyorum
çünkü; en kralı bile
geliyor, çıkara dayanıyor..

ve bilmiyorum !
hayat, herkes için aynı zorlukta mı,
zaman bu kadar ağır mı ilerliyor her yerde ?

adil değil hayat, adil değil zaman..

ben ellerim cebimde, yürüyorum
şehrin en ıssız sokağında
hüzün veren, kapalı kepenklere çarpa çarpa

kasım 08
ankara