Adım Düşsün Dudaklarından

ayağın kaymayınca
loş anafora
ışığı meyledip hani bakarsan şimaline düş'ün


unutma
tüm yıldızlar ilişti göğüs çatalına


velev ki
yandı


yandı saçlarını sardığın yaşmaklar
piç bir kıvılcım tutuşturdu gecenin ahvalini


yağmura tut
gözlerinin külünü



‘' kurşun döktür kuşluğa ‘'



aşk'ı nazar
karanfil kokularını çalmadan daha


ve
vazgeçince zeytin karası korkulardan
tümleşirken mavi beyaz ya da gök


zindanın türküleri değişsin
köz yamaçta bağlanınca halay avuçları pervane böceğine inat


dağılsın hüznü karanlık
aldanıp poyrazın ilk tokatına


bitsin
bu kulak çınlamaları


anmasın sesimi
adım düşsün dudaklarından...