Adım Garip
Her gün çiseleyen yağmur değildi toprağa,
Hüzünle süzülüp düşen gözyaşlarımdı.
Neşe'ye gem vuran yıllarım vuslatımda,
Her dem açık azap kapılarımdı.
Gül mevsimi gibi solan ömrümde,
Yalnız yüklendi omuzlarım yalnılığı.
Bir kahkakayı tutamadım doyasıya,
Sahte tebessüm mıhladı dudaklarımı.
Canımı aradım zaman içinde sabırla,
Kapımın her çalışında duran yalnızlığımdı.
Sevda makinisti oldum amma,
Riyasızca mertce binen olmadı.
Mahzunca baktım uzaktan mutluluğa,
İşte oyüzden adım Garip kaldı.
Hayat renklerim çaldı siyaha,
Gündüzlerim dahi ak badana olmadı.
Garip Nesi azabın ağır işçisi olsada,
İsyan etmedi bir an Allaha,
Metanetle göğüsledi yalnızlığı bu hayatta,
Onu terk etmeyen yalnızlıktı aslında.
Unutulan Şair Rual
23/07/2000
sabır ve metanetle beklemek isyan çizgisinden döndürür ve saadet kervanına kadar. çok güzel dizeler. saygılar sunuyorum.
Garip Nesi azabın ağır işçisi olsada, İsyan etmedi bir an Allaha, Metanetle göğüsledi yalnızlığı bu hayatta, Onu terk etmeyen yalnızlıktı aslında.
çok çok güzel bir anlatım
şu hayatta ve bunca kalabalığın arasında hepimiz birer yalnız hepimiz biraz garibiz zataten
tebrikler iyi bir şiir
Her gün çiseleyen yağmur değildi toprağa, Hüzünle süzülüp düşen gözyaşlarımdı. Neşe'ye gem vuran yıllarım vuslatımda, Her dem açık azap kapılarımdı.
Mahzunca baktım uzaktan mutluluğa, İşte oyüzden adım Garip kaldı. Hayat renklerim çaldı siyaha, Gündüzlerim dahi ak badana olmadı.
tebrikler hocam,
anlamlı dizelerdi...
Bazen güzelliklerin farkına varılmaz. Hani hep toprağın altında define ararken yanı başlarındaki Kaşıkçı Elması'ndan bihaber olanlar gibi. KOklanmayan gülün suçunu kokusunda aramayalım. Çok keyifliydi okumak. Kutluyorum. Nicelerine...