Adım Şiir Soy Adım Aşk

Lal olmuş dilim
Hiç konuşmuyormuşum
Titriyormuş ellerim
Çok üşüyormuşum
Ve ağlıyormuşum
Annem söyledi

Babam dokunmuş omuzuma
Saçlarımı okşamış
Hatta sarılmış
Üzülmüş halime
Annem söyledi

Sonra,
Tavana dikmişim gözlerimi
Gecenin ortasında devrilmişim
Ve sabaha karşı kan ter içinde uyanmışım
Annem söyledi

Yaşamla ölüm arasında mekik dokumuşum
Yırtmışım kefeni
Direnmişim hayata
Annem söyledi

Şimdi söyleyin bana
Kim vurabilir yüreğimden
Kim görebilir gözlerimdeki aşkı
Heyhat bir masal prensesi değilim
Ne de bir köleyim
Özgürüm dağlar kadar
Özgürüm gökyüzü kadar
Özgürüm sazım kadar
Özgürüm sözüm kadar
Adım şiir
Soyadım Aşk !