Adımlarımız Mum Işığında

Bir düş'tür dünya,
Kuzuların sessizliğinde yol alır.
Cengâverler oturur gölgesinde,
Aymazlık yenik düşer bir sabah,
Şairin el fenerine.

Bir mısradır o vakit dünya,
Düş satar yitirilmiş ruhlara.

Bir gün,
Alacakaranlık sokulur yatağına.
Döner başın vakurca.

Bil ki,
Barış eksi yirmilere düşmez,
Her saçak bir martı bırakır boşluğa.
Perde hâkimdir camdaki buğuya,
Duru mavilik yerleşir yanı başına.
Dünya mektuplaşır bir zarfta,
Ve parmaklarına dokunur kapı altından.

Sen yorgun,
Biz yorgun,
Adımlarımız mum ışığında,
Çaresizlik asılır saçlarına.
Çekilen deniz değildir,
Aldatır, aldanma.
Öyle uzaktır ki okyanus,
Mor dağların ardında.
Hani uzatsan elini, tutacaksın,
Bir şiir,
Belki de bir şair olacaksın.

Ve dünya,
Düş olmaktan çıkarılırsa efendilerce,
Bir gelin düşün, başında tacıyla.
Elinde hasret akşamları,
Dilinde özgürlük türküleri.
Düşün ki,
Kaç hoyrat masanın ucundadır özlemleri?
Ve yürü şimdi arkana bakmadan,
Avucunda yanık kınasıyla bir gelin bırak,
Düşsel dünyana.

Bir gün,
Çocuklar güldüğünde kandırılmadan,
Övünebilirsin şairliğinle.

Alnı açık bir düş'se gözlerin,
Artık şiirdir dünya.
Bir çobanın kaval sesinde yol alır,
Aymazlık yenik düşer bir sabah,
Kollarında...