Adını Arayan Şiirler

Mis gibi dünya kokuyorum;

Toprak, gökyüzü, deniz…/ ağaç, su ve ateş…


Mis gibi dünya kokuyorum;

Yağmur oluyorum, küçük bir çukurda küçük bir göl

Akan ırmak, taşan sel…


Mis gibi dünya kokuyorum;

En yükseğinden bir dağ oluyorum -rüzgârlarla sıkı fıkı arkadaş-

Geniş bir ova -deniz gibi kocaman…/ ve depderin maviliklere dönüşen-

Susuz bir çöl oluyorum –bir ömür arayıp da bir damla suyunu bulamadığım-


Mis gibi dünya kokuyorum;

Göz gözü görmeyen sis ve pus oluyorum -üzerine çöküyorum güneşin-

Dokunduğum her yeri yıkıp gecen bir fırtına oluyorum bazen

Gök gürültüsü…/ çakan şimşek…/ dolu…/ kar kış kıyamet…

İçinize sarkan buz oluyorum…


Mis gibi dünya kokuyorum;

Aşk oluyorum…/ aşık oluyorum, ayrılık, hasret, sevinç ve hüzün…

Ve… Sevgili oluyorum günün birinde sana -ne mutlu bana-


Mis gibi dünya kokuyorum;

Ağaç oluyorum, dalda bahar…/ dalda yemiş

Dallarda alabildiğine yaprak

Alabildiğine çok yeşil

Çiçek…/ çiçek…/ çiçek…


Mis gibi dünya kokuyorum;

Dengesini bozsa da dünyanın;

Ve ben hiç istemesem de başına gelmesini hiçbir kimsenin

Yanardağ olup patlıyorum -yüzüne yüzüne dünyanın-

Yangın oluyorum…/ istenmeyen deprem -iki yakasına yapışıp da dünyayı sarsan-

Öldüren, yok eden, ağlatan savaş…

Şiddet, taciz ve tecavüz -yakmanın, yıkmanın ve ezmenin en erkek hali-

Kendimden utanıyorum…


Mis gibi dünya kokuyorum;

Ölüp ölüp diriliyorum –ömrüm boyunca-

Kavga oluyorum…/ hürriyet, yenilgi, zafer…


Mis gibi dünya kokuyorum;

Yeni doğan bebek…/ büyüyen çığlık…

Ve güler yüzlü bir yaşam oluyorum -az da olsa…/ ağlanacak halimize güldüğüm-

Ve nihayet ölüm… Ebedi ayrılık oluyorum… Ve aklınızda neysem öylece kalıyorum…


Mis gibi dünya…/ mis gibi insan kokuyorum

En güzel parçasıyım dünyanın…/ ve senin…


Temmuz 2020

30 Temmuz 2020 233 şiiri var.
Beğenenler (6)
Yorumlar