Adını Dahi Unuttum
Yıllar sonra adını dahi unuttum
Hasretin yüzünden çöldeki bitkiler gibi kurumuştum
İkimiz için senelerdir ne düşler ne hayaller kurmuştum
Şimdi bırak ismini anmayı;
Adına binlerce şiirler yazdığım gözlerini bile unuttum...
On dokuz senedir cehennem ateşini yüreğimde taşıdım
Gece demeden gündüz demeden her gün içmiştim
Kimbilir kaç kadeh kırdım, sana ne beddualar etmiştim
Şimdi bırak maziyi hatırlamayı;
Sokak lambalarının altında sabahladığımı bile unuttum..
Düşmezdi dilimden adın, her gün ismini zikrederdi
İsminin her anıldığında kalbimin atışı dahi değişirdi
Gözlerimden yaş eksik olmaz, ağlamaktan gözlerim şişerdi
Şimdi bırak ismini anmayı;
Geçirdiğimiz o güzel günleri bile unuttum...
Her şeyi unuttum bir kahpeliğin kaldı hatılarda
Para için sattığın bedenin kazındı hafızalara
Herkes yaptıklarıyla anılacak, bedenini toprağa taşıdığında
Adını, gözlerini ve güzel günleri bile unuttum
Ama kahpeliğini asla unutmayacağım ömür boyunca....