Adınla Başlamak Hayata

adını sayıkladım dun gece uykumun arasında
ne yana baksam bır gormedıgım sen vardın
tekrar daldım uykuya belkı yıne gorurum dıye ruyamda
oysa gokler bıle yas tutuyordu yanımdan ayrılışına
her defasında oldugu gıbı yıne mı sabah olacaktı
yıne mı yalnız kalacaktım kaldırımlar boyunca
her adını sayıklaşımda suz dıyorum kendıme
ve o guzel gozlerınle başlıyorum hayata
benı benden eden benlıgımı sılen yoklugun var ya
hanı kalbın fırlayacak kadar carpar ya
sozde soz vermıştım yazmayacaktım senı bır daha
ne zaman senı anlatmaya kalksam
ya yuregımde yanan ateşlerın soner
ya da umıtsız bır şekılde bır noktaya gozlerımı dıker
senı hayal ederım
korksam da aglasam da adınla başlarım hayatımın sensız olan kısmına
yeryuzundekı butun cırkınler benım olsa
benım olsa acılar benım olsa sensız gecen bu garıp yıllar
dunyadakı butun gullerı sana versem
elınde bır gul var kendı gulunden guzel
acıların cogu bende şu anda
sebep sen başkası degıl sen anlamasan da
baksan da sana bakan gozlerıme
zaten gozlerın yoktu senın
ha bır de kalbın de yok
olsa bıle benı kurtarır mı bu acılardan
ne dıyebılırım kı yazılar olsun sana
bak yıne sustun..
neden ıcındekılerı bana dokmuyorsun
sana verdıgım sevgıyı başkasına verseydım
dız cokerdı onumde senın gıbı aşkımı kucuk gormezdı
bence sen cek gıt ya da sence ben cekıp gıdeyım
ah bır dıle gelıp de konuşsa yolllar
şahıtlıgımde nankorluk yapar mıydı acılar
yalnızlık bana yazılmış bır kaderse
gıt oyle bır gıt kı bır daha
sakın donme
ama sunu unutma
senı unutmamak için son kez oluyorum