Adsız

Bir bahar daha geçirebilir mi
Toprağında ki tüm tohumları denize atmış olanlar
Yürekteki kayaya vuruyor bu baharda hırçın rüzgar

Dört mevsimden fazlasını geçirdi içimde ki şehir
Şehir diyorum da bakmayın gelenler önce güneşi alıp gidiyor
Sonra çiçekleri topluyorlar
Geride kutubda kalmış karanlık sokaklar
Geride sokaklara dağılmış dikenli anılar
Sonra da vurdukça o rüzgar
Parçalanıyor o yürek
Dikenlere eşlik ediyor çakıl taneleri çoğalarak
Çoğalanlarım var evet
Ama biliyor o yürek
Çoğalan o taneler azalan bir bütünden geliyor
Ya azalanlarım,azaldıkça ağlayamadıklarım
Ağlamak diyorum da bu bahar çocuklar gibi olmak isterdim
Sevgimi kırdılar anne diye haykırıp ağlayabilmek
O zaman bu zehir zıkkım günlerde hafifler miydi
O yürek...
İstediklerimizi yakın anlamlara büründürerek
Yahut yan yana durduğunda anlamsız olanlara
Kelimelerden köprüler kurarak istemeyi öğrettiler
Seni seviyorum herkes gibiydi
Seni özledimi sıradan diyerek farklı anlatmayı denedik hep
Öyle ki aşk bile dilimizden çıkmayanlardandı
Yanılmışız anne
Anlattık zannettiklerimizi anlatamamışız
Giden bir yerlerde başka zamanlarda
Bir başkaları için gelen oluyor
Sevinmeliyiz evet
İnsanlık adına
Ama bugün imgelerden kopartıyorum birikintilerimi
Birikinti demişken
O karanlık yollarda o birikintilere hep düşüyorum ben
Benim güneşimi aldılar
Ay bile doğmuyor yürüdüğüm içimdeki şehirde
Öfkem dalgalara vuruyor
Sesler şiddetle çarparak bir birine
Var olduğunu bilmediğim volkanı patlatıyor
Şimdi elim yüzüm gönlüm ömrüm
Yangınlarda...
Çıkarsa dilimden bir söz
Bilirim yakar çıktığı yeri de
Yandığımız süt olsaydı
Üflediğimiz yoğurtla sınırlı kalırdı
Belki ...
Belki susmak en iyisidir
Belki öfkeyi kusmak da iyidir
Başlangıçlar gibi bitişler de iyidir
Belki ...
Acılar olgunlaştırır diyorlar
Çürümenin bir nedeni de fazla olgunluktan değil midir
Bilmiyorum anne
Ben artık hiçbir şey bilmiyorum
Geçer mi,gider mi,biter mi,diner mi bilmiyorum
Farklı yılın aynı mevsiminde aynı şekilde
Bir öncekinden de beter biçimde
Üstelik bu sefer inancımı da attıysam denize
O kemik aynı yerden kırılabiliyorsa
Kırılıyorsa şehrin fay hatları da gök hatları da yol hatları da
Toparlansa ne olur dağılanlar
İyileşse ne olur kabuk bağlayamadan kanayan yaralar
Umut diye haykırsa ne olur akılda bir yerler

Artık
Geçmese de bir
Geçse de bir

31 Ekim 2012 115 şiiri var.
Beğenenler (6)
Yorumlar (1)