Adsız Kahraman

Bin Türk çerisi akınlarda,
toprak yağmur kokuyordu o gün.
Ey Türk koş, şenlik var toy var,
diye Haykırıyordu yer gök..
Bin çeri er meydanında.
Karşısında dev gibi bir ordu.
Dört koldan saldırdı hain düşman.

"ileri yiğitlerim"
haykırdı Başbuğların başbuğu.
Sürdü atını Fırtına gibi düşmana,
yardı saflarını ortadan.
Şimşek gibi atıldı bin çeri ardından.

Amansız cenk başladı,
bin çeri inletti semayı,titretti
toprağı.
Aslanlar gibi savurdular kılıclarını,
hain düşmana.
Yığıldı çansız bedenler,dağlar gibi.

Tek tek;
uçmağa vardı bin çeri.
Yedi kat arşa duyuldu kahramanlıkları.
Cennette melekler ağladı, gözyaşları sardı
gül bahçelerini.
Başbuğ pes etmedi savurdu dört bir yana,
kılıcını.

Yığıldı çansız bedenler önüne,
ne çare o da yorgun düştü,
bu amansız cenkte.
Sardılar dört koldan etrafını namertler,
ok yağmuruna tutular, yorgun bedenini,
atıldılar üzerine vahşi hayvanlar gibi.
Dayanamadı daha fazla,
sonun da o da vardı uçmağa.

Yer titredi, gök ağladı,
cennetteki ataları haykırdı bu yiğidin adını.
Böyle bir yiğit görünmedi,
cihanda.
Adı yazıldı altın harflerle,türkün
şanlı Tarihe...