Af...

Affedin onu!

*O ki
Çırpınırken engin derinlerinde aşkın
Bir başına...

*O ki
Sersemlemişken acımasız darbeleriyle yalnızlığın
Masum
Ve
Fakat
Alabildiğine
Marazlı
Bir külkedisi!
.
.
.

Şiirler yazmamalıydı Kuzgun soyundan gelenler
Ve
Elim sende/ler oynamamalıydı
*O şiirleri okuyanlar rüyalarında...

Ki
Masum düşleri harlıyorken Morpheus
Dokunulmamalıydı asla omzuna Cebrail'in...
.
.
.

Devam etmekte halen topraklarımda savaşların en kanlısı
Zalim,
Mavi gözlü bir yakuza kıyımında kızıllanmakta her sabah gökyüzüm
İskelem demirindeyse
Her yeni gün
Sodom bandıralı bir geminin yağlı halatı

Ve
Üstelik
Tüm yüklerini boşaltadururken topraklarıma
Hep bir ağzından aynı günahkar şarkıyı söylemekte
*O
Gemi tayfalarının alayı!

İçimde seni aramaktan vazgeçmeyen İblis
Kendi cehennemine hasret
Özlemi;
Amakuni Çeliği bir Katana ile
Bu yüzden parçalara ayırtıyor
Geceye gizlenmiş hissiyatların tümünü
*O mavi gözlü Yakuzaya

Hani derler ya ‘'Sevdam ağlıyor'...

Çıplak insanların koşuştuğu
Taş sokaklarımdaki su birikintileri g/özyaşlarım
Kanım siyah akıyor
Siyah tütüyor sigaramın dumanı
Ki
Katrana buladığım mahremimin heybeti ile
Ne vakit uzanıversem yatağıma
Ay
Yıldız
Bulut
Tek kelime dahi etmeden diz çöküveriyorlar
İktidarımda peydahlanan ironik iktidarsızlığa...
.
.
.

Affedin onu!

*O ki
Islağını kaybetmiş bir istiridye
Bu yüzdendir kuruluğundaki kokuşmuşluk...

*O ki
Çığlıklar atıyorken gecelerinde bensiz şehvetlere
Nefret ettiği Tanrısını sudan tuvallere resmeden
Fahişe bir ressam!