Afazi

Yine düştü gözlerim dizlerime
Ellerim ıslandı
Kimse görmedi
Bilmedi..
Duymadı...

Kalabalık içinde yalnızlık neydi bilmiyorlardı
Kahkahaların arasında kayboldum
Sahte oyunlar vardı yüzlerinde
Yokluğa terkedilmek neydi bilmiyorlardı

-iç ses-
Neden sanki ?
Neden bu kadar alçaklar..
Gözleri kapkara olmuş gülmekten
Hergün yeni bir maske
Farklı yüzler var aynı kişiliksizlerde...

Düşünüyorum, hiç doğru olmaz mı insan
Bazen attığım adımda
Aldığım nefeste bir tuhaflık hissediyorum
Kendimden ödün vermediğim sürece
Biliyorum...
İçsesim susmayacak hiç
Bıkmayacak o iğrenç cümleleri tekrarlamaktan

Karardım..
Soyutlandım sanki hayattan
Ya da sıkıldım insanlardan !

/Bir düş daha düşmeli düşlerime
O zaman bulurum kendimi gülüşlerde/