Aferna

sesime konan kelebekleri
nefesimdeki sonbaharla çürüttüm
artık hangi cümleyi konuşsam yüklemi;kış...

artık hangi resmine baksam içimdeki anı albümünden
iki yarım küresi buz oluyor duygu dünyamın.

benden uzaklaşan adımlarınla birlikte
doğmamaya doğru batan güneşin sıcaklığını
görmeyeli, kalbimin ormanları
öyle çok zaman geçti ki
tüm zaman ölçerlerde rakamlar
bir orospunun bacak araları kadar yorgun düştü.

yine de az önce sevmeye başlamış gibi seni
tazeleniyor gözlerim, ellerim, sesim
sessizliğim...

sesime konan kelebeklere verecek baharım yoktu
adının ölüsüne uçurdum ne varsa, uç dedim
ve uçurdum en uçsuz uçurumlarda kalbimdeki boşluğu.

ne yoksa; hepsi sendi ne de olsa
hepsi sendeydi.