Affedemedim

Acılı bir kıştı

Yağmurdan çok önce

Gözlerim nemlenmişti

Sağanak, yitik

Rüzgârı arkasına alıp

Gözümün yaşını

Acılarımla birlikte gömen

Ondan sonra

Affedememeyi buldum

Şemsiyemin altına saklanan

Bekleyişim bana kıyamadı

Şemsiyemi açtırmadı

Affetmeyeyim istedi

Affedemedim

Onunla yaşanılan her şeyi

Onsuz yaşanamayan her şeyi

Derin bir nefes aldım

Sevmeyi bırakmaya karar verdikten sonra

İşte o zaman

Işıklar söndü.