Affedemiyorum Kendimi

Geceleri
Bir alabora ki
Sorma
Katlediyor içimi


Sensizlik değil de
Sendeki bensizliğin
Hesabı koyuluyor önüme


Vicdan oluyorsun birden
Sessiz sedasız
Gitmek geliyor içimden
Herşeyden
Herşeyinden
Ve bu şehirden


Elim ayağım oluyorsun sonra
Gitme diyerek aniden
Kaldırıyorsun beni ayağa


Üzüldüğümde geceyi gün eder
Gözyaşlarımı,gözyaşlarınla silerdin
Hayatimın en acı sahnelerıni
Çiçeklerle süslerdin


Gecikmelerim kendimi affedemeyislerimden
Kömür gözlü dost
Sana söz olsun ki
Sıyrılıp bu sersem hallerimden
Alacağım bir gün ellerini yeniden



G.K/Kocaeli