Affet

İki sınır ülkenin dikenli telleri gibiydik,
Aramızda mayınlı bölgeler vardı.

Sen savaşta kaçan çocukların umudunu taşıyorken.
Benim gözlerimde evi enkaza dönüşmüş bir babanın
yıkılışı vardı...

Ki sen, ellerine kan bulaşsa bile bana gelirdin.
Benim yüreğimde,
Evladını savaşta kaybetmiş bir annenin öfkesi saklıydı.

Bilirim sen yine de seversin.
Yine de sen dersin.
Affet...
Elimde ki kalemi kıramadım.
Sen ustasıyken beni sevmelerin.
Affet..
Sana bir şiir kadar yakın olamadım..!!