Affet

Bir gariplik hikayesi benim aşk masalım, dinleyene
Bir yudumluk zehir kadeh,i gözlerinin zümrüt derinliği
Bir haykırış, bir zulüm için için eriten yüreğimi akarken ruhumun boşluğuna
Loşluğuna vurulmuşum, gözlerinin kamaştırıcı matlığında
Kırıktır dallarım düşersin basarsan üstüne
Aşkıtır hallerim düşersen yanarsın üstüne...

Bir atışlıktır silahım vuramaz yüreğinden ıskalarsam bir kere
Bir satışlıktır dostluğum gelmez geri kaybedersen bir kere
Bir damla, bir kavga azar azar kaybettiğim raundlar hayat müsabakasında
Bayat cümleler birikirmişim ufalarım hafızamın harcına
Bitiktir umutlarım acır kalbim umutlandırırsan
Sönüktür yangınlarım tutuşur umutlandırırsan...

Şu an düşümdesin her an olduğu gibi
Şu an içimdesin her an olduğu gibi

Zümrüt gözlerinden içeri al ruhumu çek ciğerlerine tut nefesini,
Bırakma ellerimi ruhunla sar beni ilk günkü gibi bedenin ile ısıt,
Koru beni şevkatinle tutsak et sevdamı kalbinde
Yak beni seviştiğimiz ilk günkü gibi...

Yalvarır halim var tutkulara unutturmak için seni beynimin sen kazılı hatıralarına
Tutuşur halim var yağmurlu gecelerde ısıtmak için sarılışlarında her öpüşünde
Yorgun bir hali var zümrüt gözlerinin ağlamaklı hafif gel affetti bu yürek günahlarını
Gel her ne kadar dilim git desede affetti bu yürek sözlerini
Unut şimdi unuttuğumuzu söylediğimiz şeyleri unutmadığımızı
Sende affet beni ve gel sarıl ruhumun şenliğine
Senliğime sarıl rüyalarında her sevişmemizde sarıldığın gibi sarıl...