Affetmem Ebediyen

Yokluğun bana senden gelen bu ilk hediyen,
Yalnızlığım kalbime kazdığım zorlu gece.
Son sözüm sana dünden, affetmem ebediyen,
Nüfuz eder celbime yazdığım türlü hece.

Ne beklenir gidenden, gönlü viran edenden,
Bana sabrı öğretti memnunum bu bedenden,
Beklentim de kalmadı ne kalbinden ne senden,
Yenik düştüm sonunda aşktaki sırlı güce.

İsteklerim köreldi yollarından geçmeye,
Bu dertler beni itti kahrolup da içmeye,
Tövbeliyim ben artık başka yâri seçmeye,
Bilirim ki her zaman dürüstlük arlı, yüce.

Sancılar yüreğimden durmaksızın sağılır,
Tüm temennim gün olur kaygılarım dağılır,
Kızgın olup harından ayrı kalan yağ ılır,
Aşkta kibir sanki bir kin güden terli cüce.

Kaygıyla yaklaşırım ben artık her şeyime,
Çok çaresiz kalmışım can yakan gerçeğime,
Serzenişim faydasız ak düşen pürçeğime,
Tüm yollarım kapandı, sanki bu karlı gece.

***

Şiirimi 28.12.2016 tarihinde "Günün Şiiri" olarak seçen şiirkolik.com seçki kuruluna sonsuz şükranlarımı sunarım.