Ağaç

Ağaç

Çıradır her parçası veya altımda döşek
Sevdalı ağıtların yükselir şöminede
Esen deli rüzgarlar kopan heybetli şimşek
Alçalır dalların da bakar bize gülerek

Görürüm yaprağın da yandığını yağmurun
Ab-ı hayat süzülür mezarıma saçından
Tabutta ki tenimle aşina olmuş huyun
Endamlı damat gibi toprağı deşen boyun

İnsanlar doğar , ölür yaşarsın yeryüzün de
Bütün ninniler senin kundağınla sarılır
Ölümsüzsün ey ağaç türkülerin özün de
Ayakların yerler de başın da gökyüzün de

Şu yolcular , evsizler bedenine yaslanır
Duyarım üzerinde bir kuşun feryadını
Bilirim dizlerin de ne aşıklar ıslanır
Vehmine vurulmuşum ormanların kadını.

20 11 217

k.arslan gazioğlu(müstear ismimdir)

rize