Ağır Serenat

bak şimdi
durupdururken sabah oldu

durduk yerde
sustu ağustos böceği
son ağustosunu yaşar gibi ağaçlar eylüle öfkeli

gecenin yorgun düşen yanıyım
yalan sevişmelerden üstelik
ağaçlar unutmuş yağmurda dinlenmeyi
damağımda tan yerinin ağaran tadı
senin gelmeyeceğinin hayatsal anlamı
kaldırım taşları da biçare gözümde
ne de olsa ezip geçtiğindir o da yürekdaş ölümüme
azgın anaforların ortasında
ateşten bir can simidi ölmek
tanrıdır şiir
o sevilen kadın
imgesini her an özlediğin

ben
kendi sularında
sevimsiz bir ıslık
sensiz bir unutkanlık ah ne zavallı