Ağır Taşlar

sözcükler dağlanır
kırılır çığlık lav’ında camlar

parçalanırken gece
zaman kanattı yaraları
beşikteki bebeleri



aynaların tozunu silkelerken kıyamet
ışıksız kalan yüzlerin kapısına sızdı gözler
dağılırken parçalar
düşleri eridi büyüyenlerin
içime kazınan ağrı
durduğum yere mesafesini koydu
kimi ölmekteyken
kimi mucizevi sığınaklarda sağken
yola düştük göçlüğün enkazından


buralarda dilim sürçüyor Anne
çok üşüyorum yıkılan odaların uyku kanında


gördüklerimden,okuduklarımdan
ve azalan insanlardan
uzun uzun üşüyorum

ellerim gökte
aynı yakınlığa kavuşmanın dilinde

yaşamasını bilenlerin ölüm ocağında
ruhumun gölgesinde
sızlarken sözcüklerim
sen sabır ver yarabbi

...