Ağıt

Kefen değil toprak giymiş

Baştanbaşa, baştanbaşa

Azmış tende yaraları

Vurmuş başı taştan taşa...

Çeyrek aydır yaralıymış

Sinesi dert sıralıymış

Bir de bahtı karalıymış

Vurmuş başı taştan taşa...

Güldürmemiş hayat onu

Olmamış hiç bahar yanı

Taşıdığı garip canı

Vurmuş başı taştan taşa...

Sevdalardan duman olmuş

Onulmaz bir derde kalmış

Ölümlü türküler çalmış

Vurmuş başı taştan taşa...

Kar etmemiş boş teselli

Yaşı olmuş çoktan elli

Zülüfleri hüzün telli

Vurmuş başı taştan taşa...

Felek sende vurma artık

Gönülleri yorma artık

Cana tuzak kurma artık

İçten içe içten içe