Ağladıkça
ne zaman gökyüzü ağlasa
ben ağlarım
bu öyle bir ağlamak değil
gökyüzü bir başka ağlar
ben bir başka
yıkanır insan suretim
sanki dağlarca
belki..
biraz daha ıslanır toprak
biraz daha yıkanır yaprak
bahçede kuşlar çatıda ardıçlar
bağrına basar bulutlar
insan yanım yakarır
ne zaman gökyüzü ağlasa
ansızın uyanır kalbim
düşlerim uyanır
düşlerimde kuşlar
kanatlarında çocuklar
...
bir kıpırdanış başlar göğsümde
bir yakarış başlar
/uçurtmalara dokunmayın/
mart 2011 izmir
yağan yağmurda topragın kokusu ne kadar mutlu eder insanı güzel dizeler okudum sayfanızda yüregınıze sağlık selam ve saygılar degerli şiir dostuna
Güzel bir çalışma tebrikler emeğe selamlarım😙👍👍👍
çok teşekkür ederim arkadaşlar değerli yorumlarınız için
sevgilerimle..
çok güzeldi tebrik ediyorum
finale gelince takıldım...
çocukluğumda çıtalımın ucuna bir uçan balon bağlardım ipini sonuna kadar salar ve sonra bırakır ve kaybolana kadar izlerdim. arkadaşlarım ve ağabeyim kızardı... bu kaçıncı bıraktığın oğlum! adı üztünde uçurt/ma derdim bırak uçurt ma kendi uçsun...
güzel şiir
tebrikler...