Ağladıkça
Ben ağladıkça gökyüzü gülüyordu
Uzun hikayeler anlatıyordu sana dair,
İki zaman arasına direniyordu aşk
Sendeki ben
Bendeki seni uğurlamaya yetmiyordu
Sen ağladıkça
Bu karmaşa
Bu kargaşa,
Haince yalıyordu saçlarını
Oysa senin duru ellerin vardı..
Ve bir gün
Yaprak üşüdü
Kuşlar, telgrafın tellerine konmaz oldu
Biz ağladıkça
Yokluk yandı yandı
Ve söndü...
Abla ben ağladıkça demişsin ya , gözyaşlarımla resmederken sana olan sevgimi dizesiyle başla bir şiire bizde okuyalım. Buda benden hediye olsun telif melif istemez. Tebrikler.
insan uzgun olduğu zamanlarda bütün evrenın aynı kutsıyetle uzuldugunu kıfayetsızce içine sındırır...çok guzel bır çalışma..tebrık ederım mıne hanım
isminize yakışır güzellikte bir şiir çıkmış ortaya... çok beğendim imgeler yerinde ve doğru kullanılmış....kutluyorum sizi
Ben ağladıkça gökyüzü gülüyordu Uzun hikayeler anlatıyordu sana dair,
İki zaman arasına direniyordu aşk Sendeki ben Bendeki seni uğurlamaya yetmiyordu
off şairem daha nasıl anlatılabilirdi ki çok güzeldi çokk😥