Ağladım Yalınız Geceler

Bu gün yine fırgat bastı gam sardı birden,
İsyan etti yine yürek içerden,
Hayırsız benden uzakta gönül eğlerken,
İsyan ettim yine sesiz sesiz ağkadım.

Bazen kızdım isyan ettim ben yandım,
Yalnızlık ayrılık zor şeymiş yaşayınca anladım,
Sevgili bırakıp gitmez sanırdım,
Veda mektubunda bende ağladım.

Niyedir bu kadar dert tasa niye,
Yol Beklemek zor geliyor insana,
Sevgilide çıkarır bin bir bahane,
Dört duvar arasında bende ağladım.

Bekliyor bu gönül belkide döner,
Bu gönül Onu hep candan da sever,
Sonunda vuslat yok ise eğer,
Sensiz günün batışına ağladım.

Ağladım yalınız geceler gördü,
Gülüşün bana ümit verirdi,
Hep bekledim seni belki gelirdin,
Sensiz gecen o günlere ağladım.

Erkekler ağlamaz diye öğrenmiştim ben,
Senin uğrunda ağlıyorum bak işte ben,
Yinede üzülme hiç ağlama sen,
Senin yerinede ağlıyorum ben.

22 Ağustos 1979


Bir gün ölürsem haberim sana gelirse mezarımın başına sakın gelme sadece elini kalbine koy ve özür dile belki o zaman mutlu olurum..