Ağlama Çocuk

eskitti nur yüzünü güneşte çocuk
umutları tahta bir kutunun içinde
ellerinde boya,içine işlemiş soğuk
biri gelecek yardıma ağlama çocuk


yüreği sıkışmış zulüme başı eğik
sevgiye muhtaç hali hayata hep ezik
ağıtlar yakıyor babası göç eylemiş
hayat koluna boyacı sandığı seçmiş

seyrettim arkasından gitti balıkçıya
nasıl dayansın çocuk bu kadar açlığa
balıkçının takasından kokunca balık
yanaştı yanına ağzı biraz sulanık

yiyemedi ekmeği hiç parası yoktu
oturup sandığına fırça sallıyordu
bağırıp ayakkabılara boya vurdu
bir taraftan sessizce ağlıyordu

topluyor sokaktan çalı çırpı anası
tutuşursa yanacak sözde eski sobası
ana yanık çocuk perişan onlar darda
ne zaman biri gelir acep imdada

çocuk boğulurken acının girdabıyla
uyanıyor bir an kapı gıcırdamasıyla
aniden şefkatli bir el başını okşadı
imdadına gelen hızır aleyhisselamdı

bir gün birileri duyar bu sesimizi
bir anda kesiverir şu nefesimizi
günde binlerce kez hep yoklar kalbimizi
yeter ki yardıma uzatalım elimizi

ağlama çocuk,döndür yüzünü güneşe
bak nasıl da geldi evine huzur,neşe
şimdi at boyacı sandığını çatıya
dik yürü,yarım bıraktığın okuluna